Różdżki. Dlaczego to właśnie one są przedmiotem wykonywania czarów? Wielcy magowie, znani czarodzieje - wszyscy oni byliby nikim bez swoich różdżek. Dlaczego? Dlaczego w kawałku drewna mieści się tak ogromna magia? dlaczego bez różdżki nie bylibyśmy czarodziejami? Nad tymi pytaniami zastanawiają się wszyscy filozofowie czarodziejscy, a i każdy z nas kiedyś się zapewne zastanawiał: dlaczego różdżki? Postanowiliśmy w miarę naszych możliwości odpowiedzieć na niektóre z powyższych pytań, aby ułatwić państwu rozmyślania.
Nie ma wątpliwości, że różdżka jest atrybutem czarodzieja. Wykonuje się je z drewna wierzby, mahoniu, cisu, dębu, klonu, hebanu, różanego krzewu, z dodatkiem różnych magicznych substancji; używa się rogów jednorożcom piór z ogona feniksa, smoczych serc itp. Różdżka nie tyle jest dobierana do charakteru, ile sama go sobie wybiera...
Starożytne różdżki
Czarownicy, kapłani, druidzi i czarodzieje zawsze używali różdżek. Te pałeczki - a w niektórych przypadkach nawet grube kije - miały skupiać magiczną moc.
Niektórzy antropologowie uważają, że rysunki naskalne z epoki kamienia przedstawiające ludzi z kijami w rękach ukazują przywódców trzymających różdżki - dowód ich potęgi. Istnieje wiele przesłanek, z których wynika, że różdżek używano już w starożytnym Egipcie. Hieroglify przedstawiają kapłanów trzymających niewielkie pałeczki. W mitologii greckiej Hermes, posłaniec bogów, nosił specjalną różdżkę zwaną kaduceuszem. Jest to laska ze skrzydełkami, którą oplatają dwa węże, oznaczające wiedzę i zdolności uzdrawiające. Mugolscy lekarze przyjęli kaduceusz za swój symbol setki lat temu w używają go do dziś.
W przeszłości czarodzieje używali najchętniej różdżek wyrabianych ze starych drzew, które uznawano za wyjątkowo magiczne. Ci, którzy praktykowali czarną magię, często używali różdżek cyprysowych, ponieważ cyprys kojarzy się ze śmiercią. Dziwny więc może się wydawać fakt, iż różdżka Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać jest nie z cyprysu, a cisu. Nie jest to jednak przypadek. Wg dawnych wierzeń cis ma wielką nadprzyrodzoną moc. W przeszłości był jedną z wielu wiecznie zielonych roślin na Wyspach Brytyjskich, stał się więc symbolem śmierci i odrodzenia - czyli nieśmiertelności, której tak bardzo przecież pragnie Sami-Wiecie-Kto, co nie jest dla nikogo tajemnicą.
autor: Vea
Nie ma wątpliwości, że różdżka jest atrybutem czarodzieja. Wykonuje się je z drewna wierzby, mahoniu, cisu, dębu, klonu, hebanu, różanego krzewu, z dodatkiem różnych magicznych substancji; używa się rogów jednorożcom piór z ogona feniksa, smoczych serc itp. Różdżka nie tyle jest dobierana do charakteru, ile sama go sobie wybiera...
Starożytne różdżki
Czarownicy, kapłani, druidzi i czarodzieje zawsze używali różdżek. Te pałeczki - a w niektórych przypadkach nawet grube kije - miały skupiać magiczną moc.
Niektórzy antropologowie uważają, że rysunki naskalne z epoki kamienia przedstawiające ludzi z kijami w rękach ukazują przywódców trzymających różdżki - dowód ich potęgi. Istnieje wiele przesłanek, z których wynika, że różdżek używano już w starożytnym Egipcie. Hieroglify przedstawiają kapłanów trzymających niewielkie pałeczki. W mitologii greckiej Hermes, posłaniec bogów, nosił specjalną różdżkę zwaną kaduceuszem. Jest to laska ze skrzydełkami, którą oplatają dwa węże, oznaczające wiedzę i zdolności uzdrawiające. Mugolscy lekarze przyjęli kaduceusz za swój symbol setki lat temu w używają go do dziś.
W przeszłości czarodzieje używali najchętniej różdżek wyrabianych ze starych drzew, które uznawano za wyjątkowo magiczne. Ci, którzy praktykowali czarną magię, często używali różdżek cyprysowych, ponieważ cyprys kojarzy się ze śmiercią. Dziwny więc może się wydawać fakt, iż różdżka Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać jest nie z cyprysu, a cisu. Nie jest to jednak przypadek. Wg dawnych wierzeń cis ma wielką nadprzyrodzoną moc. W przeszłości był jedną z wielu wiecznie zielonych roślin na Wyspach Brytyjskich, stał się więc symbolem śmierci i odrodzenia - czyli nieśmiertelności, której tak bardzo przecież pragnie Sami-Wiecie-Kto, co nie jest dla nikogo tajemnicą.
autor: Vea
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz